1. |
||||
|
Je hebt de geur van verse koffie,
de smaak van kamillethee,
toch proef je nog de bittere smaak
van wat er vroeger is geweest.
Je hebt het geluk aan je kant nu
en het bier smaakt overal,
toch denk je nog heel dikwijls aan
het vroege tranendal.
ref.
Want elke dag zijn er opnieuw
die oude spoken in je hoofd.
Het is de geur die je nooit kwijtgeraakt,
de smaak die je nooit loslaat,
het gaat gewoon maar door.
Het is een vieze oude wonde
die de tijd niet helen kan.
Er woont een vogel in je ziel
die er nog steeds om grient
maar voor een ander zwijgt.
Er is een pijn die nooit verdwijnt
Je ziet nog steeds de grote speelplaats,
pestende kleuters op de school.
Je ziet nog steeds die grijze leraar,
brengt nog verwijten aan je hoofd.
Er zijn nog steeds de vooroordelen.
Mensen lachen je nog uit.
Je voelt je nog steeds onbegrepen.
Je geraakt er nog steeds niet aan uit.
Ref.
Je hebt het geluk in je leven,
er is de warmte in je huis,
er staat lasagne in de oven,
narcissen bloeien in je tuin.
Je hebt iemand die je begrijpt nu,
er is iemand die van je houdt.
Maar al ben je uit de modder,
de modder komt nooit meer uit jou
Ref.
|
||||
2. |
||||
|
Toen ik nog een kind was wist ik niet waarheen.
Ik voelde mij zo eenzaam, onbegrepen en alleen.
Op school al uitgesloten, zij vonden mij te vreemd.
De leraar zei tegen m'n moeder 'waar moet dat met die jongen heen?'.
'k Zocht mijn troost bij de muziek van Hank Williams tot Lou Reed
en zocht naar de drie akkoorden voor het maken van een lied.
Met mijn zes-snarig instrument schreef ik mijn verhaal
en wat ik toen ontdekte was toen echt wonderbaar.
Met mijn gitaar in mijn armen kon ik de wereld aan
En dat zal nooit veranderen, ik ging mijn gang wel gaan.
Tussen klanken en akkoorden daar lag mijn bestaan.
Met mijn gitaar in mijn armen kon ik de wereld aan
Nu zoveel jaren later speel ik nog steeds
in tijden van verwarring, of gewoon als ik mij verveel.
'k Heb geen psychologe nodig om te leren zijn.
Het antwoord vind ik telkens in een stroof en een refrein.
Met mijn gitaar in mijn armen kan ik de wereld aan.
En dat zal nooit veranderen, ik zal mijn gang wel gaan.
Tussen klanken en akkoorden daar ligt mijn bestaan.
Met mijn gitaar in mijn armen kan ik de wereld aan.
|
||||
3. |
Bluesman
02:20
|
|||
|
Ik ben misschien wel blank maar mijn ziel is zwart.
Ik heb een mes hier bij mij en eelt op mijn hart.
Ik ben een bluesman (aha),
van de blues mijn schat daar weet ik alles van.
Als kind had ik al een eeuwenoude ziel.
Ik had last van onderdrukking, 'k werd gemeden bovendien.
Ik was een blueskind (aha),
want het leven was mij eenmaal niet gezind.
De vrouw van wie ik hield ging er dan vandoor,
met mijn beste vriend ging ze op de loop.
'k Hoorde een blueslied (aha)
en het trof me met heel mijn hart en ziel.
Ik werkte voor een hongerloon voor de grote baas.
Ik werkte mij ter pletter, precies zoals een slaaf.
Ik ben een bluesman (aha),
Van de blues mijn schat daar weet ik alles van
'k Stond op het kruisweg zoals Robert Johnson.
En de duivel stemde mijn gitaar.
Hij zei 'en nu ga je op plaatsen spelen
en als het kan dan wel liefst goed betaald.'
En zo sta ik hier voor jou, hier op dit toneel,
weg van de miserie, om te overleven.
Ik ben een bluesman (aha).
De blues spelen dat is al wat ik echt kan.
|
||||
4. |
Ongetwijfeld levenslang
02:53
|
|||
|
als je geen tijd wil besteden
om te kijken wie ik ben
zal ik ook mijn tijd niet wijden
je te bewijzen wie ik ben
je zit verstikt in vooroordelen
en dat maakt je zo bang
maar het zal tegen je keren
ongetwijfeld levenslang
laat het allemaal maar zitten
alles is al uitgeklaard
hoe je me aankeek in de verte
je mening stond al klaar
je plakt enkel etiketten
op het hoofd van deze man
en ik zal er nog aan denken
ongetwijfeld levenslang
Ik besteed hier echt geen tijd aan
geen enkel verhaal
denk jij maar wat je wil nu
ik zal mijn gang wel gaan
maar op een dag kom je me tegen
in de grote supermarkt
je zult me aankijken, verlegen
bij de tomaten en de sla
en de zie je in mijn ogen
wat je niet meer krijgen kan
en je ziel zal het bekopen
ongetwijfeld levenslang
|
||||
5. |
Katrien
04:03
|
|||
|
Soms denk ik in diepe duister aan toen ik twintig was.
Ik was een jongen te verlegen en wist niets van liefde af.
Toen ik Katrien leerde kennen in 'De hoek' het volkscafé.
Elke vrijdag kwam ze naast me zitten en maar babbelen met z'n twee.
Ik tracteerde haar Bacardi en zij schonk mij haar lach.
In de week zat ik te hopen dat het weeral vrijdag was.
Hoe kon ik haar hart winnen? Voor haar was ik vast niets.
Wat moest ik met een meisje als Katrien.
Ze had mooie bruine ogen, ze had lang zwart krullend haar.
Als ze stapte leek ze te dansen op de muziek van Ray Charles.
Haar moeder zat in hoge kringen, haar vader was advocaat.
Wat moest ze toch met mij beginnen? Ik was een jongen van de straat.
Op ‘The River’ van Bruce Spingsteen vroeg ik haar ten dans.
Het café gevuld met blikken de mood was amusant.
Haar lichaam zo dicht tegen mij dat ik mezelf verliet.
Ik ruik nog steeds de geur van Katrien
Ik dacht 'Je moet iets ondernemen, Wim ooit moet je toch iets doen.
Ga toch met Katrien gaan praten, vertel haar van je gevoel.'
Maar op een avond kwam ze binnen in het café met haar vriend.
Ik wist ik had mijn kans verkeken, 't zou nooit iets worden met Katrien.
Als ik alleen was in mijn kamer zag ik haar beeld in mijn hoofd.
En ik kon het niet verklaren waarom ze steeds bleef in mijn droom.
'k heb geprobeerd haar te vergeten, maar dat lukt me nog steeds niet.
In mijn dromen zie ik nog het beeld van Katrien.
Het leven kent zo z'n bochten, zo ging het ook met mij.
Ik heb de liefde van mijn leven met een huis en kind erbij.
Maar ik zal mijn vrouw nooit spreken over wat mij heeft bezield.
Ik denk nog vaak terug aan Katrien.
|
||||
6. |
Op de loop
03:59
|
|||
|
Je pakte je valiezen en toen ging je van me heen.
Ik wist niet wat er misging of wat ik je misdeed.
Jij pakte je valiezen, er was iets aan de hand.
Je zei dat er iets scheelde. Ik weet er alles van.
Ref.
'Op de loop' waarom ga je op de loop?
Heel je leven in een knoop, zo op de loop.
Voor het minste bezwijk je en sla je op de vlucht.
Het minste verleid je, heel je leven op de vlucht.
Maar al ga je naar de noordpool, al ga je naar de maan.
Het blijft je achtervolgen en je zal daar ook weggaan.
Ref. (2x)
Het gras lijkt je groener daar aan de overkant.
Het gras onder je voeten wordt bruin, oninteressant.
Het gras moet je maaien, het vraagt om onderhoudt.
Maar jij gaat gaan lopen en het laat je allemaal koud.
Je gaat op een ander want die is vast te gek.
In de armen van een profiteur, een dwaas of een gek.
En zelfs al de liefde die jij van mij toen kreeg
was voor jou geen reden dat je bij mij toen bleef.
Maar op een dag dan zul je denken aan degeen die van je hield.
En je zult jezelf afvragen waarom je hem verliet.
Je zult dwalen in je leven, in je lot en je bestaan,
want ook liefde kent z'n grenzen voor wie op de vlucht slaat.
Ref. (2x)
|
||||
7. |
||||
|
Ik heb geen priester nodig die jouw de mijne maakt.
Waar bemoeien ze zich mee?
Geen zegen van je vader die mij zegt waarop het staat.
Waar bemoeien ze zich mee?
En al die zogezegde vrienden met al hun dom gepraat.
Waar bemoeien ze zich mee?
Ik heb alleen jou hand nodig die de mijne raakt.
Waar bemoeien ze zich mee?
Ref.
Sla je armen om me heen en laat me niet alleen.
Laat de rest ver van ons weg, 't is voor jou dat ik leef.
Laat ze ons niet pakken met al hun lelijkheid.
En waar bemoeien ze zich mee?
Wij zijn twee volwassen mensen die houden van elkaar.
Waar bemoeien ze zich mee?
Wij hebben in ons de liefde die ons sterker maakt.
Waar bemoeien ze zich mee?
Staat de liefde niet het hoogst of is dat ons wijsgemaakt?
Waar bemoeien ze zich mee?
Het is toch ons eigen leven en wij doen niemand kwaad.
Waar bemoeien ze zich mee?
Ref.
|
||||
8. |
Johnny & June
02:33
|
|||
|
Ik zat gevangen in mezelf, ik leefde in een donkere hel.
Ik slikte pillen in het diepst geheim.
Mijn eerste huwelijk ging kappot omdat ik met de duivel vocht.
Maar door jou loop ik terug op de lijn.
Ref.
Wij zijn zoals Johnny & June.
Wij zijn gevallen in een ring van vuur.
De vlammen hoger voor lange duur.
Wij zijn zoals Johnny & June.
We nemen samen de eerste trein en dan gaan we samen op reis,
en zingen dan van 'It ain't me babe'.
Dan gaan we naar 'Jackson city' waar we onszelf kunnen zijn,
jij het licht en ik 'The man in black'.
Ref.
Ik vraag je voor een volle zaal of je trouwen wil met mij
en misschien maken we een zoon erbij.
Dan beloof ik tot de heer dat ik er steeds zal zijn
en dat ik voor jou zal zorgen tot het eind.
En als je dan ooit sterven zal dan leef ik in een donker dal
dan zing ik tot mijn laatste zucht voor jou.
Maar dan kom ik je achterna en daar ontmoeten we elkaar.
'At the end we shall meet again.'
Ref.
|
||||
9. |
||||
|
Soms zijn er van die dagen dat ik het niet meer weet,
m'n wereld niet wil draaien, niet weet wat er me scheelt.
Ik loop dan vaak verloren, m'n hoofd zit dan weer vol,
ik verdwijn van alle drukte, ik kruip weer in mijn hol.
Maar dan grijp ik naar mijn medicijn.
Dan weet ik dat ik steeds bij jou kan zijn.
Ref.
Ik heb een spiegel die me beter kent,
de liefde de mij steeds verwent.
'k zou kunnen huilen van sentiment
omdat jij er voor me bent.
Het leven is eigenlijk nog zo moeilijk niet,
het is zo eenvoudig als een simpel lied.
Als er iemand voor je klaarstaat die steeds weer om je geeft.
Die je beter kent en die al je tranen heelt.
De liefde is het beste medicijn.
Het klink misschien bannaal maar 't is een feit
Ref.
Samen met jou wil ik verdergaan.
Met jou zijn de wegen minder zwaar.
Zijn de wegen open en vrij.
Dus ik vraag je: blijf bij mij.
Ref. x2
|
||||
If you like Wim De Meester, you may also like:
British folk musician Tom Nash built these delicate and moving songs around a broken harmonium, allowing its limitations to open up worlds.
go to album
MATANGO!
by The Kill Devil Hills
Down and dirty blues rock from this Western Australian band makes for a truly visceral listening experience.
go to album
Lonnie Holley's first new album since 2018 sees the "cosmic Southerner" blues, jazz, and folk artist reflect on hardship and triumph.
go to album
More folk-inflected confessionals on love, loss, and anxiety — plus a Kacey Musgraves cameo —from the Nashville indie pop auteur.
go to album
Carla Geneve returns with a record of jittery alt-rock, topped with lyrics that are both wry and introspective.
go to album
This project from the Spanish indie-pop singer explores nostalgia and joy.
go to album
Six Million Miles From Nowhere
by Spaceman
As Spaceman, Stephen Munson of UK cult band Living In Texas makes lo-fi pop that shuffles and stomps.
go to album
